Η ζωή είναι φαφούτα.
Κωμικοί δίχως ελπίδα γράφουν μη ενημερωτικά άρθρα ελπίζοντας πως θα στείλουν την ζωή τους στον οδοντίατρο.
Αν δεν καταλαβαίνεις, είναι επειδή δεν βγάζουμε νόημα.
Βρες μας από εκεί που ανεβάζεις selfie
Παραμένει μπερδεμένη. Δημήτρης used Confusion. Πρώην is Confused. It hurt itself in its confusion!
Από κει βγήκε ο Καπουτζίδης, που έκανε επιτυχία με κωμική σειρά μυστηρίου. ΤΗ ΜΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΕΙΡΑ με cliffhanger σε κάθε επεισόδιο.
Ίσως να είναι η αγάπη μια θλιμμένη γιορτή. Παπακωνσταντίνου. Βασίλης, όχι Θανάσης. Ροκ, όχι έντεχνο. Στη 1, όχι στις 1.
Ντυμένος με την στολή, σαν αποτυχημένος Power Ranger σε BDSM τσόντα, καβάλησα το αεροσκάφος μου και το τράκαρα με μαεστρία στην Περιοχή 52.
Ο ήλιος δεν θέλει να είναι σφαιρικός. Τι να κάνουμε τώρα; Έτσι θέλει το παιδί. Ποιος είσαι εσύ που θα του πεις τι να κάνει;
Ξέρω ότι δεν είναι κι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσω ένα αφιέρωμα στον σκύλο μου, αλλά εγώ γάτα ήθελα.
Χαρακτηρίστηκε ως ο νέος Παντελίδης, χωρίς, βέβαια, να μπορεί να τον φτάσει (στο όριο ταχύτητας)
…οπότε η μόνη λογική λύση ήταν να αρχίσω να τρώω χορτοφάγους.
Μια μέρα, ακούσαμε φήμες πως κάποια “αδέρφια” μας από το γειτονικό αρχίδι είχαν κάνει απόπειρα ζωής.
Μας είπε μία φήμη. Τον ρώτησα τι εννοεί με το “μία φήμη”. Μετά, μας είπε όντως την φήμη. Τον ρώτησα και πάλι τι εννοούσε με το “όντως την φήμη”.
Το βασικό χαρακτηριστικό του Internet Explorer είναι το msn. Το πραγματικό facebook.
Ένα ταξίδι που με δίδαξε πως η μάσηση με κλειστό στόμα είναι εξίσου σημαντική με την κολύμβηση με κλειστό το στόμα.
Σκέφτεσαι σοβαρά την πιθανότητα της ιερόδουλης. Όμως, δεν έχεις το απαραίτητο μπάτζετ για το girlfriend experience που τόσο ποθείς.
Απ’ ό,τι έμαθα, την έλεγαν Αννούλα. Εγώ όμως τη φώναζα Χιονούλα, γιατί η φωνή μου είχε κλείσει, οπότε φώναζα για να ακουστώ.
Ξυπνάω μέσα στα αποφάγια μου από το προηγούμενο βράδυ. Συνηθισμένο φαινόμενο με την μικρή διαφορά πως τις περισσότερες φορές τα αποφάγια δεν έχουν βγει από τον οισοφάγο μου.
Τα πρώτα Χριστούγεννα που αντί για δέντρο στολίσαμε δίδυμους πύργους.
Διάβασα το κείμενο για το μουνί. ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΛΑΚΑ. Ελπίζω να σε κολλήσει βλεννόρροια η επόμενη που θα σου κάτσει και θα ανεχτεί το μέτριο πουλί σου.
Μου έλειπε αυτή η αίσθηση ελευθερίας, πολλαπλών οργασμών και χαμηλού κέντρου βάρους.
Είχα πιει δεκαπέντε σφηνάκια από το παραδοσιακό ποτό της Ρουάντα, το “AIDS με γεύση δόντια ιπποπόταμου”.
