Κάνοντας απόπειρα ζωής: Η εμπειρία μου.

Jan 3

Jan 3 Κάνοντας απόπειρα ζωής: Η εμπειρία μου.

25 χρόνια πριν.

Ήμουν ένα χαρούμενο σπερματοζωάριο στα αρχίδια του πατέρα μου. Είχα εκατομμύρια φίλους. με τα ίδια ενδιαφέροντα και παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά. Άσπροι με ουρές, και μας άρεσε το ουίσκι, η κωμωδία και ο αυνανισμός. Κάθε μέρα ήταν γιορτή. Η κοινωνία μας ήταν ιδεατή (είμαι πολύ ενθουσιασμένος που σκέφτηκα και χρησιμοποίησα την λέξη “ιδεατή”). Παίζαμε πόκερ, καπνίζαμε ένα πράσινο φυτό που δεν ήταν παράνομο, και φιλοσοφούσαμε για την ανυπαρξία και την σημασία της στον σύγχρονο, αρχιδάτο κόσμο μας.

Μια μέρα, ακούσαμε φήμες πως κάποια “αδέρφια” μας από το γειτονικό αρχίδι είχαν κάνει απόπειρα ζωής. Κάποιοι παλαιότεροι έβαλαν τα κλάματα. Μου εξήγησαν πως ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κάποιοι από εμάς φεύγουν από το ασφαλές περιβάλλον των αρχιδιών μας και κινούνται προς ένα καλύτερο αύριο, σε ένα νέο μέρος που λέγεται Γη, και κανείς δεν τους βλέπει ξανά.

Λίγο καιρό αργότερα, και ενώ τζόγαρα στον σπερματόδρομο, εμφανίστηκαν τα πρώτα συμπτώματα. Άρχισα να σκέφτομαι ότι αν και η ανυπαρξία ήταν υπέροχη ίσως εκεί που είχαν πάει τα “αδέρφια” μας να ήταν καλύτερα. Όσο περνούσαν οι μέρες, αυτές οι σκέψεις μου αυξανόντουσαν. Ώσπου μια μέρα, με πλησίασε ένα σπερματοζωάριο και μου είπε:

“Είσαι ένας από μας. Αν θέλεις να μάθεις την αλήθεια, έλα σε αυτή την διεύθυνση αύριο στις 4:00 π.μ.”

Ήταν ένα υπόγειο στην πιο κακόφημη οδό της Αρχιδούπολης. Ήταν γεμάτη με οίκους ανοχής, εμπόρους ναρκωτικών και Κύπριους. Γνώρισα αρκετά σπερματοζώαρια που πίστευαν πως υπήρχε μια καλύτερη ευκαιρία εκεί έξω. Ο αρχηγός αυτής της μυστικής οργάνωσης, που άνετα την αποκαλούσες και αίρεση, μας εξήγησε ότι εκείνη η βραδιά ήταν η μοναδική ευκαιρία μας να κάνουμε αυτό που ήταν γνωστό ως “απόπειρα ζωής”. Μια ομαδική απόπειρα ζωής από εκατομμύρια σπερματοζωάρια. Για κάποιο λόγο -ίσως επειδή είχε ταλέντο, ίσως διότι ήταν ψυχοπαθής, ίσως γιατί ήταν Κύπριος- μας έπεισε.

Άφησα ένα σημείωμα για την οικογένεια μου, γράφοντας πως πηγαίνω σε ένα καλύτερο κόσμο και ότι άφηνα το PS4 στο ανιψάκι μου. Ο αρχηγός -γνωστός με το όνομα “Χύσιμο” (προφανής καταγωγή από Ιαπωνία)- μας έβαλε όλους σε μια σειρά, πήραμε τις θέσεις μας και σφύριξε την έναρξη της απόπειρας.

Αρχίσαμε να τρέχουμε προς τον έξω κόσμο. Βγαίνοντας από την ουρήθρα, προς έκπληξη μας, είχαμε εισέλθει σε ένα άλλο σώμα. Δεν ήταν οικείο. Συναντήσαμε κάτι πλασματάκια που μας καλωσόρισαν σε ένα αιδοίο. Μας ενημέρωσαν για την ύπαρξη ενός Ωαρίου. Όποιος έφτανε και το φιλούσε πρώτος θα είχε την ευκαιρία να ζήσει.

Τρέξαμε πανικόβλητοι προς όλες τις κατευθύνσεις (μία είχε), για να βρούμε το Ωάριο. Παραδόξως, έφτασα πρώτος. Η απόπειρα ζωής μου είχε στεφθεί με επιτυχία. Το Ωάριο με ενημέρωσε πως επρόκειτο να περάσουμε 9 μήνες παρέα. Έπειτα, θα ξεκινούσε η ζωή μας. Κάτι σαν συγκάτοικοι, απλώς με λιγότερα άπλυτα πιάτα.

Όντως, 9 μήνες αργότερα, έγινε αυτό που αργότερα έμαθα πως ονομάζεται ¨γέννα¨ και άρχισα να ζω. Τελικά η απόπειρα ζωής ήταν η χειρότερη επιλογή που έκανα ποτέ. Η ζωή δεν ήταν και τόσο καλή όσο μας την διαφήμισαν. Δεν έπρεπε να είχα κάνει απόπειρα ζωής. Έπρεπε να μείνω στην ανυπαρξία μου. Ελπίζω με την ιστορία μου να αποτρέψω έστω και ένα σπερματοζωάριο.