Οδηγός Άθλησης Για Σαπιοκοιλιάδες
Είσαι μεσήλικας ή νιώθεις λες και το σώμα σου ανήκει σε κάποιον άλλον που επίσης λατρεύει το fast-food και το καθισιό, αλλά ταυτόχρονα φοβάται πως το καρδιακό επεισόδιο δεν θα είναι επεισόδιο, αλλά series finale; Αυτός ο οδηγός άθλησης είναι για εσένα.
Ας προσεγγίσουμε την διαδικασία με ένα τυχαίο παράδειγμα. Έστω ότι είσαι 30 ετών και πρόσφατα πήρες 30 κιλά επειδή η πανδημία σε τάιζε με το ζόρι πιτόγυρα. Αποφασίζεις πως το γυμναστήριο είναι ακριβό, έχει κι άλλους ανθρώπους και εσύ μοιάζεις με ανθρωπόμορφο γιουβαρλάκι. Ο μόνος τρόπος να ασκηθείς στο σπίτι σου είναι να αγοράσεις βαριά κουτάλια. Το τρέξιμο δεν αποτελεί σοβαρή επιλογή αν επιθυμείς να έχεις γόνατα, αστραγάλους και αξιοπρέπεια. Η επιλογή είναι μία. Μπασκετάκι.
Το μπάσκετ δεν επιβαρύνει ούτε τα γόνατά σου, ούτε συνυπάρχεις με άλλους ανθρώπους, ούτε αφαιρεί την αξιοπρέπειά σου όταν επιχειρείς να πηδήξεις για rebound και καταφέρνεις μόνο να κλάσεις ενώ οι μύτες των ποδιών σου ακόμα ακουμπούν στο έδαφος. Επίσης, είναι το ένα άθλημα που σου άρεσε από μικρό παιδί, γιατί βρισκόσουν στο ίδιο ύψος με τα παπάρια των υπολοίπων, και στα αποδυτήρια όλοι κάνουν ελικοπτεράκια μπροστά στο πρόσωπό σου.
Βήμα 1ο: Ξεθάβεις πλαστική, παιδική μπάλα από το υπόγειο, μπασκετικά παπούτσια - βάρκες που θα ταίριαζαν σε κλόουν, ντύνεσαι με ό,τι πιο αθλητικό ρούχο έχεις, δηλαδή τα φαρδιά που φοράς όταν πας σε ταβέρνα και θέλεις χώρο για διαστολή κοιλιάς, και είσαι έτοιμος.
Βήμα 2ο: Καταφθάνεις στο τοπικό γηπεδάκι όπου έχεις κάνει scouting πως συχνάζουν γέροι, ανάπηροι και τρελοί. Συνήθως έχει γυαλιά στο έδαφος, σπασμένα ταμπλό και σύριγγες ηρωίνης. Μην τρομάξεις. Είναι τοπίο. Θα σκεφτείς να κάνεις διατάσεις. Ξέχνα το! Δεν θα σε σώσουν από τίποτα. Ήρθες για μπάσκετ. Στην καλύτερη θα φύγεις με μηνίσκο. Ξεκίνα να ντριμπλάρεις και συνηδειτοποίησε αμέσως ότι η μπάλα έχει βρεθεί στο δίπλα γήπεδο. Άσε τις ντρίμπλες και γύρνα το στα σουτάκια. 2 στα 49 σουτ. Εύστοχος.
Βήμα 3ο: Ώπα, βήματα. Ξέχασες τους κανόνες, βρε μποτίλια με παλμό; Μιας και αναφερθήκαμε στους παλμούς, έχεις φτάσει τους 210 και η καρδιά σου έχει κόφτη στους 160. Η αριστερή σου πλευρά έχει μουδιάσει. Δεν είναι κάτι. Ξάπλωσε, κάνε μία προσευχή αν πιστεύεις κάπου και κλείσε τα μάτια σου.
Βήμα 4ο: Άνοιξε τα μάτια σου. Χαμογέλα στη νοσοκόμα. Μην προσπαθήσεις να αφαιρέσεις τον σωλήνα από το στόμα σου. Πάντα αναρωτιώσουν πως θα ήταν να παίρνεις πίπα. Ορίστε. Άδραξε την στιγμή και απόλαυσε το gag reflex σου. Κάνε meditation συντονίζοντας την αναπνοή σου με τα μπιπ-μπιπ των μηχανημάτων που σε κρατάνε στην ζωή.
Βήμα 5ο με εναλλακτική επιλογή: Χαμογέλα και άδραξε τις στιγμές της ζωής που σου απομένει, αγναντεύοντας το γηπεδάκι από το μπαλκόνι του σπιτιού σου όπου βρίσκεσαι καθισμένος στην αναπηρική σου καρέκλα αγκαλιά με την μποτίλια οξυγόνου σου.
Ή
Ετοίμασε τα χαρτιά σου για το τελωνείο όπου σε περιμένει ένας λαμπερός τύπος με μεγάλα λευκά φτερά και μακρύ μούσι. Λέγεται Πέτρος και δέχεται μόνο τις νέες ταυτότητες.
